ACL ليگاماني است كه استخوان ران را به تيبيا(ساق پا)متصل ميكند.حركت لغزشي تيبيا(ساق پا) به جلو را محدود ميكند. چرخش داخلي تيبيا را حين راست كردن پا محدود ميكند.سبب پايداري و استحكام مفصل زانو ميشود. اسيب به اين ليگامان باعث بي ثباتي در زانو ميشود حركات زانو غير طبيعي و همراه با درد ميشود. راست شدن و هايپراكستنشن بيش از حد زانو.
علل ايجاد: به دنبال ضربه اي كه از پشت به زانو وارد ميشود در صورتي كه كف پا روي زمين بوده باشد اين ليگامان اسيب ميبيند.يا هر عاملي كه باعث شود استخوان ساق بيش از حد نسبت به استخوان ران به سمت جلو جابه جا شود. ضربه اي كه مستقيما به زانو وارد ميشود مثلا افتادن از چهار پايه بر روي زانوي خم.
علائم بيماري: تورم مفصلي معمولا چند ساعت بعد اسيب رخ ميدهد.راه رفتن بيمار دچار اختلال ميشود. وجود درد عميق در زانو.خالي كردن زانو در هنگام راه رفتن. محدوديت حركتي در زانو ديده ميشود.درد معمولا در محل پارگي ليگامان گزارش ميشود.درد ميتواند پخش شونده به ران و ساق باشد.ناتواني در دويدن به جلو ميتواند نشانگر اين ضايعه باشد.در محل پارگي حساس به لمس است.ضعيف شدن عضله ي چهارسر كم كم اتفاق مي افتد.
درمان: زانو بيش از 45-90 درجه خم نشود. تمرينات بيشتر ايزومتريك باشند.تجويز چند هفته بي حركتي و استراحت براي زانو بر اساس نوع اسيب.استفاده از بانداژ فشاري و يخ براي كاهش التهاب .استفاده از بريس مناسب براي زانو .استفاده ي فيزيوتراپ از وسايل فيزيوتراپي براي كاهش درد و التهاب همچنين ترميم غضروف و بافت نرم اسيب ديده. انجام ماساژ درماني و حركات دستي ومانيپوليشن براي تسريع سرعت بهبود وبازسازي مفصلي توسط فيزيوتراپ.استفاده از وسايل كمكي مثل عصا براي كاهش فشار روي زانو.بازگشت به فعاليت هاي ورزشي تا بازگشت به سطح نرمال بهبودي ممنوع ميباشد. تجويزتدريجي تمرينات تقويتي و الگويي توسط فيزيوتراپ تا انجا كه بيمار بعد حدود 5-10 ماه قادر به انجام هر ورزشي بشود.
چند نمونه از تمرينات فيزيوتراپي براي اسيب acl:
