LCL ليگاماني است كه استخوان ران را به تيبيا(ساق پا)متصل ميكند.از باز شدن مفصل در خارج جلوگيري ميكند. مانع عقب امدن استخوان ساق پا(تيبيا) وچرخش داخلي ان حين راست كردن پا ميشود.سبب پايداري و استحكام مفصل زانو ميشود. اسيب به اين ليگامان باعث بي ثباتي در زانو ميشود حركات زانو غير طبيعي و همراه با درد ميشود.
علل ايجاد: ضربه اي كه مستقيما به زانو وارد ميشود مثلا افتادن از چهار پايه بر روي زانوي خم.به دنبال ضربه اي كه طرف داخل به زانو وارد ميشود اين ليگامان اسيب ميبيند.
علائم بيماري: راه رفتن بيمار دچار اختلال ميشود. وجود درد عميق در زانو.خالي كردن زانو در هنگام راه رفتن. تورم مفصلي معمولا چند ساعت بعد اسيب رخ ميدهد. محدوديت حركتي در زانو ديده ميشود.درد معمولا در محل پارگي ليگامان گزارش ميشود.درد ميتواند پخش شونده به ران و ساق باشد.ناتواني در چرخيدن سريع ميتواند نشانگر اين ضايعه باشد.در محل پارگي حساس به لمس است.ضعيف شدن عضله ي چهارسر كم كم اتفاق مي افتد.
درمان: تجويز چند هفته بي حركتي و استراحت براي زانو بر اساس نوع اسيب.استفاده از بانداژ فشاري و يخ براي كاهش التهاب .استفاده از بريس مناسب براي زانو .استفاده ي فيزيوتراپ از وسايل فيزيوتراپي براي كاهش درد و التهاب همچنين ترميم غضروف و بافت نرم اسيب ديده. انجام ماساژ درماني و حركات دستي ومانيپوليشن براي تسريع سرعت بهبود وبازسازي مفصلي توسط فيزيوتراپ.استفاده از وسايل كمكي مثل عصا براي كاهش فشار روي زانو.بازگشت به فعاليت هاي ورزشي تا بازگشت به سطح نرمال بهبودي ممنوع ميباشد. تجويزتدريجي تمرينات تقويتي و الگويي توسط فيزيوتراپ تا انجا كه بيمار بعد حدود 5-10 ماه قادر به انجام هر ورزشي بشود.
چند نمونه از تمرينات فيزيوتراپي براي اسيب lcl:
